Mnogo puta se pokazalo, da je tačna ona stara fudbalska – forma je prolazna, a klasa je vječna. To posebno važi za asove i legende, te ekipe koje su igrale atomski fudbal, zlatnih sedamdesetih i čuvenih osamdesetih. Ta klasa je nedostižna – vječna, jednostavno to su vremena koja bude uspomene, neki fini osjećaj sjete, sentimentalnosti za davnim, a isto tako drugačijim, ljepšim, sjajnijim.
U današnje turbulentno vrijeme, preplavljeno tehnološkom ekspanzijom, sve je manje djece koja se odlučuju za bavljenje sportom. Vrijeme radije provode uz širok dijapazon društvenih mreža, uz imaginarne prijatelje, dok su se u ona sjetna vremena prijatelji sticali na mnogobrojnim igralištima. Većina fudbalskih legendi iz zlatnih sedamdesetih i čuvenih osamdesetih je prvu loptačku abecedu naučila u sokacima i mahalama. Dovoljna su bila dva kamena koja su predstavljale stative i igra je mogla početi.
Sa strane, budnim okom, fudbalski pedagozi su snimali talente. Ovakav recept je posebno bio prepoznatljiv u Mostaru – čuvena škola Veleža. Tu je prolazio samo čisti talent i karakter, sva djeca su bila jednaka, za razliku od današnje velike protekcije u svim klubovima. Nije nikakva tajna, da djeca čiji očevi mogu “podmazati“ budžet trenera i uprava se probijaju, dok druga i sa većim talentom stagniraju, te naposlijetku uvidjevši to, ugase svoje snove i prestanu se baviti sportom.
Sve je nekada bilo drugačije. Nekad se za fudbalske predstave tražila karta više, stadioni su bili krcati. Jugoslovenski klubovi se tih vremena nisu bojali niti jednog rivala u Evropi.
Situacija je danas sasvim suprotna, klubovi iz osamostaljenih republika bivše SFRJ su poželjni rivali za svakoga. Stadioni su poluprazni, kvalitet novonastalih liga je bez ikakvog ustručavanja na nivou nekadašnjeg republičkog ranga.
FK Čelik 1988. godine. Milenković , Radović, Fileš, Džinović, Zukanović, Kuhinja; Ratković, Vešović, Nestorović, Golubica, Milidrag.
U ovom serijalu “FOTO retrovizora” prikazujemo retro fotografije naših slavnih prvoligaša iz već pomenutih zlatnih vremena, a tu su mostarski “Rođeni“, sarajevski “Plavi“, zenički “Crno-crveni“, tuzlanski “Solari“, te “Bordo momci“ sa Koševa, sa svojim legendama – Osimom, Ribarom, Bukalom, Smajlovićem, Kajtazom, Gudeljom, Tuceom, Kodrom, Golubicom, Filešom, Zukanovićem, Verlaševićem, Hukićem, Šećerbegovićem, Mulahasanovićem, Pašićem, Musemićem, Hadžibegićem, Kapetanovićem, Jozićem…
FK Sarajevo, šampionska sezona 1984/85. : Pašić, Đurković, Musemić, Radeljaš, Jakovljević, Hadžibegić; Vukičević, Merdanović, Kapetanović, Janjoš, Jozić.
FK Sloboda sezona 1976/77. : Alibegović, Cakić, Verlašević, Hadžić, Jašarević, Miličić; Hukić, Kovačević, Mulahasanović, Geca, Šećerbegović.
Vicešampioni SFRJ, ekipa Veleža, sezoni 1986/87. : Jedvaj, Rahimić, Barbarić, Šišić, Hadžiabdić, Petranović; Kajtaz, Gudelj, Kodro, Karabeg, Tuce.
(Mirsad Starčević(Sportske.ba)
