Nekada su menadžeri u klubovima tretirani kao “nužno zlo”. Nešto kao poreznici i razne inspekcije ugostiteljima.

Danas im prostiru crveni tepih, daju im najbolja mjesta u svečanim ložama, dočekuju i ispraćaju ih zgodne hostese. Sve samo da završe transfer koji bi napunio kasu. Prava je rijetkost da neki ozbiljni menadžeri po zadatku dođu na premijerligaške stadione i utakmice. Obično za njih skautiranje rade saradnici, “treća ruka” i oni koji rade za “paušal”.

Na Tušnju to nije slučaj. Skoro svaku utakmicu u Tuzlu dolaze skauti i menadžeri evropskih klubova. Pogotovo kako je Ademir Smajlović, sportski direktor, koji ima dobru reputaciju u menadžerskim krugovima. Prije utakmice sa Željezničarom Smajloviću se najavilo desetak menadžera, a posebno ga razveselio dolazak Ivana Cvjetkovića i Cvijana Miloševića. I Ivan i Cvijan, bivši su, nekad vrlo uspješni nogometaši Slobode i Smajlovićevi prijatelji. Koji su izgradili zavidnu reputaciju u nogometnom svijetu. Pogotovo popularni “Tarzan” Cvjetković.

Oni su došli u društvu svojih kolega menadžera iz Holandije i Belgije. U fokusu njihova zanimanja bio je mladi reprezentativac s Tušnja Amar Beganović. Prvenstveno su došli vidjeti što može Beganović u jakoj utakmici, kakva je trebala biti sa Željom. Nažalost, Beganović je pocrvenio baš kada je svom timu najviše trebao. Premda su crveni karton pripisali “nezrelošću”, saznajemo da su menadžeri u svoj notes zapisali nekoliko dobrih karakteristika koje je demonstrirao Slobodin dragulj.

Preporučeno mu je da se “kali” još sezonu u Premijer ligi, a onda da u Evropu dođe kao gotov igrač. Na kraju je ceh platio sportski direktor Ademir Smajlović. Koji je uveo finu praksu okupljanja bivših Slobodnih asova. Okupili su se nakon utakmice na večeri, te su uz piće evocirali uspomene. Tako su na Tušnju, osim Cvjetkovića i Miloševića, viđeni Fuad Mulahasanović “Lica”, Dževad Šećerbegović, Midhat Smajlagić “Foks”, Munever Krajišnik i drugi. U njihovo vrijeme Sloboda je igrala najljepši fudbal u bivšoj “Jugi”.

(K.M./Sportske.ba)