Uz beogradski Partizan za vrijeme SFRJ, mostarski Velež je bio najomiljeniji jugoslovenski prvoligaški klub. Besprijekorno organiziran i samo stepenicu iza klubova velike četvorke. “Rođeni“ su oduvijek bili prepoznatljivi po svojoj “Omladinskoj fudbalskoj školi“. Regrutovanja su vršena na čuvenim “mahalskim turnirima“. Posebna komisija na čelu sa Haldunom Hrvićem, Sulom Repcom, Salemom Halilhodžićem, Zekom Selimotićem, Micanom Kordićem je vršila selektiranja. Spomenimo samo neka od slavnih prezimena koja su prošla ovaj odabir: Marić, Vladić, Bajević, Matijević, Slišković, Jakirović, Njeguš, Prskalo, Bijedić, Jurić, Džemal i Mili Hadžiabdić, Primorac, Kodro, Kajtaz, Tuce, Barbarez…i na desetine drugih velikana.

Sve državne selekcije su imale po dva-tri omladinca iz redova “Rođenih. Omladinci Veleža su redovno osvajali republičke titule i kupove, a na državnim kao i seniori, ukupno četiri puta su igrali finala. I tek u četvrtom pokušaju su došli do najdražeg trofeja – pobjednika “Omladinskog kupa“ iz 1989. godine. U Beogradu na stadionu JNA pred 20.000 gledalaca rival u finalu je bio skopski Vardar, koji je savladan nakon penal serije.

Za omladince Veleža tada su igrali: Džidić, Spajić, Musa, Matković, Madunović, Pintul, Jokišić, Džafić, Juričić, Vučić ( Pušić ), Begić. Zanimljivo je spomenuti da je na klupi Mostaraca bio Sergej Barbarez ( kasnije proslavljani bh. fudbaler i član nekoliko njemačkih bundesligaša). Ekipu su sa klupe predvodili legende kluba – Salem Halilhodžić i Zeko Selimotić. Navijači i sportski novinari su zlatnu generaciju omladinaca Veleža koja je u vitrine donijela vrijedan trofej još nazivali popularnim imenom – “Salemovi puleni“.

(Mirsad Starčević/Sportske.ba)