Švedska, Danska, Island su izborili plasman na SP. Ovu rečenicu izdiktirajte nekom normalnom sportskom simaptizeru, odgovor će vjerovatno biti “U rukometu”, međutim, to bi bila greška. Ove tri skandinavske selekcije ćemo gledati na Mundijalu u fudbalu 2018. godine u Rusiji.
Kroz historiju Danci i Šveđani su znali odigrai antologijska prvenstva kao recimo EURO 1992 (Danska prvak) ili SP 1994 (Švedska trećeplasirana). Ali, za razliku od tih takmičenja, ovaj put su stazu do Mundijala isklesali bez svjetskih zvijezda. Nema više Romendhala, Jorgensena, Ljunberga, Larssona, Ibrahimovića…, sada su sa nekim novim mladim, fudbalskim ratnicima otišli među svjetsku fudbalsku elitu.
I to ne treba biti čudo, poznavajući rad, red disciplinu Skandinavaca. Švedi su prije dvije godine bili prvaci Evrope u uzrastu U-21, Danci redovno izbace po jednog ili dva igrača koji fascinira fudbalski auditorijum. Recimo, Yousuf Polusen je hit sa svojim Leipzigom.
Islanđani su priča za sebe. Manje države, a većeg fudbalskog booma nema, nije bilo, niti će biti. Nakon EURA prošle godine, vezali su dva velika takmičenja i u Rusiji neće biti prolaznici, jer to Skadinavci ne znaju i ne mogu.
Možda se neće ponoviti EURO 1992 ili Mundijal 1994, ali ove tri skandinavske selekcije se moraju u Rusiji uzeti za ozbiljno, jer dolaze hladni, bez obaveze sa nekim novim klincima i fudbalskim ratnicima iz ovog rukometnog podneblja. Rad, red, disciplina su njihovo osnovno oružje, a arsenal tog oružja ih može odvesti daleko U Rusiji, i to ne bi bilo iznenađenje.
(Haris Zilić/Sportske.ba)
